Czym jest coaching? Opinii na ten temat jest wiele. Zapewne większość coachów zapytanych o zdefiniowanie swojj branży w jednym zdaniu ma zasadniczy problem ponieważ prościej jest powiedzieć, czym coaching nie jest, niż przytaczać zgrabną i wyczerpującą problem formułę.
Oto jak brzmi definicja stworzoną przez Izbę Coachingu:
„Coaching to metoda wspierania rozwoju, realizowana w formie cyklu spotkań pomiędzy coachem a klientem, podczas których coach, poprzez aktywne słuchanie, zadawanie pytań oraz stosowanie innych specyficznych narzędzi i zadań rozwojowych, towarzyszy klientowi w wyznaczaniu ważnych dla niego celów, odnajdywaniu wewnętrznych zasobów potrzebnych do ich realizacji oraz ustalaniu i wdrażaniu planów działań. Coach wspiera klienta w odkrywaniu i efektywnym wykorzystaniu osobistego potencjału celem podnoszenia jakości życia.”
Jak wiadomo słowo coaching jest w dzisiejszych czasach bardzo modne, nieco tajemnicze, ale także nadużywane i często błędnie rozumiane gdyż porównują go z innymi formami wsparcia, z którymi często jest mylony, takimi jak: konsulting, mentoring, doradztwo, nauczanie czy terapia.
Coach nie doradza, nie mówi, co jest bardziej odpowiednie, nie wartościuje i nie wyraża własnego zdania. Co dziwne w dzisiejszych czasach, nie ocenia i nie krytykuje. Zamiast tego tylko pyta i pyta… Można powiedzieć, że jest bardzo ciekawski, ale to tylko pozory, ponieważ coach nie pyta po to, żeby zaspokoić własną ciekawość lecz aby klient mógł spojrzeć na siebie z innej perspektywy i dostrzec zupełnie inne niż do tej pory rzeczy.
Każdy z nas ma bogate życie wewnętrzne: dużo myślimy, przeżywamy emocje i toczymy myślowe spory, odczuwamy wątpliwości. Otóż coaching jest jakby przeniesieniem tego wewnętrznego życia na krótką chwilę na zewnątrz, do relacji między coachem a klientem. Coach zadaje pytania, których klient sam sobienajprawdopodobniej nigdy nie zadał i nie zada, ponieważ tak jak każdy z nas,posługuje się pewnymi schematami myślowymi. Doświadczony coach wie, o co zapytać, aby osiągnąć zamierzony efekt.
Na początku każdego procesu coachingu klient dość precyzyjnie sam definiuje miejsce, w którym aktualnie się znajduje i to, do którego chce dotrzeć pod koniec całego procesu – w ten właśnie sposób wyznacza oczekiwany cel. Kiedy cel zostanie już ustalony, coach i klient spotykają się kilka razy (średnio 5 do 8 spotkań), aby omówić postępy i wątpliwości, odkryć i nazwać to wszystko, co powoduje, że klient ma siłę zmieniać siebie i otaczający świat, ale także zidentyfikować możliwe przeszkody i sposoby ich obejścia. Cały ciężar zmiany spoczywa na samym kliencie – to jego motywacja, jego decyzje i jego wysiłek.
Coach tylko wspiera cały proces, lecz jeżeli wie jak to robić, efekty są zaskakujące. Po zakończeniu każdej sesji (około 90-minutowego spotkania) coach przygotowuje specjalne zadanie dla swojego klienta. Dzięki ich wykonaniu pojawia się możliwość kontynuacji procesu realizacji celów oraz – co niezwykle ważne – zmiany nawyków, co jak wiadomo wymaga czasu.
Praca coacha jest trudna i wymagająca. Każdy potrafi zadawać pytania, ale niewiele osób posiada taką umiejętność towarzyszenia innym w zmianie, która wspiera osiąganie zamierzonych efektów, pozwalając każdemu klientowi odkryć własną prawdę w życiu.
Największym sukcesem coacha staje się – paradoksalnie – fakt, że przestaje być potrzebny.
Bibliografia:
- Atkinson, M., Chois, R., Wewnętrzna dynamika coachingu, Wydawnictwo NEW DAWN, Warszawa 2009
- Atkinson, M., Chois, R., T., Coaching krok po kroku, Wydawnictwo NEW DAWN, Warszawa 2009 2
- Bennewicz, M., Coaching czyli restauracja osobowości, G+J Gruner + Jahr Polska, Warszawa 2010
- Law H., Ireland, S., Hussain, Z., Psychologia coachingu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010
- Persloe, E., Wray, M., Trener i mentor, Oficyna ekonomiczna, Kraków 2002.
Autor: Anna Plonska NAT III