Oczyszczanie organizmu przez głodówkę – zalety i wady

Głodówka lecznicza jest jednym ze sposobów oczyszczania organizmu z nadmiaru toksyn. Jest to stan w którym powstrzymujemy się od przyjmowania pokarmów stałych, a w niektórych przypadkach od przyjmowania jakichkolwiek pokarmów, ograniczając się jedynie do wody lub innych płynów (zależnie od obranej formy głodówki). Jest to forma oczyszczającej diety, która budzi duże kontrowersje ze względu na widoczne zarówno wady jak i zalety. Temat jest dość rozległy, gdyż zależy jaką formę głodówki weźmiemy pod uwagę. Możemy zastosować głodówkę kilkudniową, jedno lub dwu-dniową, czy codzienny post przerywany i każda z tych form będzie miała inne właściwości, a także inne plusy i minusy. Skupmy sie jednak na temacie głodówek kilkudniowych.

Zalety głodówek leczniczych:

  1. Pierwszą i najważniejszą zaletą jest na pewno możliwość oczyszczenia organizmu z nadmiaru zalegających toksyn. I co najistotniejsze, jest to prawdopodobnie jedyna forma oczyszczania organizmu, która jest w stanie usunąć toksyny zgromadzone w tkance tłuszczowej. Powstrzymywanie się przez dłuższy czas od jedzenia wprowadza organizm w stan tzw. ketozy dietetycznej. Organizm spalając tkankę tłuszczową wyrzuca toksyny do krwi, skąd są już dalej transportowane i usuwane z organizmu przez narządy uczestniczące w procesie detoksykacji.
  2. Kolejną zaletą, poniekąd łączącą się z punktem pierwszym, jest zainicjowanie głodówką procesu autofagii i przyspieszenie procesów regeneracyjnych organizmu, czyli jednym słowem włączenie procesu samoleczenia. Organizm odcięty od dostaw pożywienia zaczyna „sprzątać” czyli wyjadać resztki i trawić obumarłe lub uszkodzone elementy oraz właśnie m.in substancje odżywcze zmagazynowane w tkance tłuszczowej. Dzięki temu oczyszcza się, regeneruje, leczy i ma możliwość powrotu do stanu równowagi, szczególnie przy dłuższych głodówkach.
  3. Głodówka jest dość prostą metodą oczyszczania organizmu, ponieważ jest pasywna – nie wymaga nakładów energii ani nadmiernej aktywności fizycznej, więc może być dobra formą oczyszczania dla osób które od niej stronią, bądź też przeszkadza im w tym sytuacja zdrowotna.

Wady głodówek leczniczych:

  1. Długotrwałe głodówki mogą być niebezpieczne, ponieważ mogą osłabiać organizm oraz wykorzystywać jego rezerwy, co może mieć szczególnie złe skutki u osób z niedoborami. Ponadto organizm po zużyciu nadmiaru tłuszczu zaczyna konsumować mięsnie co może być przyczyną ich znacznego osłabienia, zabiedzenia i niedożywienia.
  2. Wielodniowe głodówki znacznie wychładzają organizm, spowalniają metabolizm i wymuszają dużą ostrożność w wyborze pokarmu po ich zakończeniu, gdyż skurczony żołądek i odzwyczajony od jedzenia układ pokarmowy mogą różnie reagować na pokarm, który wcześniej przyswajaliśmy bez problemu.
  3. Poza wadami fizjologicznymi należy zwrócić uwagę również na problemy natury mentalnej jaki niesie za sobą głodówka, czyli wyrzeczenie się spożywania ulubionych pokarmów i mocne nadwyrężenie silnej woli oraz zwiększona ilość wolnego czasu zarówno w rzeczywistości jak i w umyśle. Ten problem jednak może być zarówno wadą jak i zaletą ponieważ czas ten można potraktować jako chwile dla siebie i poświęcić go na reorganizację systemu wartości, wyłączenia się z kręgu przyzwyczajeń oraz zaoszczędzenia trochę pieniędzy, co daje nam dodatkowe plusy w postaci korzyści psychicznych i ekonomicznych.

Podsumowując, długotrwała głodówka lecznicza jest dobrym sposobem na oczyszczanie organizmu z toksyn i pozbycie się ich z tkanki tłuszczowej, jednakże nie każdy powinien z tego sposobu korzystać. Na pewno aby móc pozbywać się tkanki tłuszczowej, trzeba ją najpierw mieć, dlatego moim zdaniem sposób ten nie sprawdzi się u osób z niedowagą, szczupłych lub anemicznych ponieważ może spowodować zbytnie osłabienie organizmu i wykorzystanie jego rezerw, szczególnie jeśli osoby takie cierpią na ukryte niedobory składników odżywczych. Przeciwwskazaniem mogą być także niektóre cięższe choroby oraz niektóre autoimmunologiczne, aczkolwiek może być to również kwestią indywidualną. Dla takich osób najlepszy byłby tzw. post przerywany, czyli przestawienie organizmu na codzienną kilkugodzinną głodówkę, która obejmuje (standardowo) minimum 8 godzin jedzenia i 16 poszczenia. Taki codzienny sposób łagodnego głodowania również załącza autofagię i wspiera procesy oczyszczające, ale bez skutków ubocznych charakterystycznych dla długotrwałej głodówki, dlatego uważam że jest to najrozsądniejszy wybór, będący swoistym łącznikiem wśród kontrowersji narosłych w tym temacie (:

Autor: M. Milak NAT VI